Μια παραλία όνειρο ως σειρά

Διαβάζουμε τις κριτικές που έρχονται στη ροή των ειδήσεων του Chrome(πέραν το Firefox και του Yandex Browser δεν χρησιμοποιούμε άλλο ειδικά στο pc, είτε με win10, είτε με Ubuntu) στο κινητό για την «Παραλία», από την πρώτη μέρα και πραγματικά μας πιάνουν τα γέλια, από τηλεκριτικούς που θαυμάζουν ακόμα τις κινηματογραφικές σαπουνόπερες της εποχής της συμπαθέστατης κατά τα άλλα Ρένας Βλαχοπούλου, που είχαν συνδέσει τους Χίππυς με τα μιούζικαλ της εποχής, που αναπτύσσονταν τα Ξενία, ο Τουρισμός και τα Κυκλαδονήσια έπαιρναν το άσπρο χρώμα στην τοιχοποιία τους, κάτι που δεν είχε την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα.

Τι ασυναρτησία έχουμε διαβάσει, δεν λέγεται και δεν μπορεί να αποτυπωθεί, ούτε με την πάμπλουτη γλώσσα μας, ωστόσο, γι αυτή τη χρονιά, είναι μαζί με την Ηλέκτρα, μάλλον ότι καλύτερο μπορεί να αναδείξει η Ελληνική Τηλεόραση, αυτή τη στιγμή και μάλιστα με μεγάλη διαφορά, καλύπτοντας τρόπον τινά το απέραντο κενό που άφησαν πίσω «τα καλύτερα μας χρόνια».

Καταρχάς είναι μεταφορά λογοτεχνικού έργου και αυτό από μόνο του του δίνει ένα πλεονέκτημα εκ των πραγμάτων.
Δεύτερον, η αναφορά και το επίκεντρο του είναι τα για μας αγαπημένα μας Μάταλα, όπως ολόκληρη η Νότιο Ανατολική Κρήτη, ξεκινώντας από το Φραγκοκάστελλο(δυτικά δεν υπάρχει κάτι πλην του Κριού που να μας εξάπτει τη φαντασία, εξάλλου σαν το Λιβυκό δεν έχει), πως ήταν τελικά «η ανέμελη» ζωή του «κοινοβίου» των Χίππυς, η γιε-γιέδων, όπως τους έλεγαν τότενες. Και αντικειμενικά δεν ήταν κάτι παρόμοιο με αυτό που οι ταινίες της Finos Films παρουσίαζαν, ούτε κάτι το ειδυλλιακό, αλλά ένας χώρος καταφυγής, είτε μεσοαστικών στρωμάτων που ζούσαν την μετ εφηβική τους αναγκαιότητα, είτε ήταν φυγάδες για κάποιο λόγο(πχ Χούντα στην Ελλάδα, πόλεμος στο Βιετνάμ κοκ), είτα ήταν χρήστες χόρτου, μαύρης, η μπάφου.

Τρίτον παρουσιάζει με όχι και τόσο γλαφυρό και αναλυτικό τρόπο(αυτός ξεδιπλώνεται από την ακολουθία των επεισοδίων), το ρόλο και τον μυστικισμό των μικρο κοινωνιών, ειδικά σε εκείνα τα χρόνια που γίνεται η αναφορά.
Τέταρτον και πιο βασικό πέρα από την απομυθοποίηση πολλών ταυτόχρονα παραγόντων, τη σχέση των αστικών τάξεων κάθε νομού και την διαπλοκή μερίδων εξ αυτών είτε με το εμπόριο ναρκωτικών, λευκής σαρκός και όπλων, είτε με το ίδιο το καθεστώς, ως τοπικοί άρχοντες, επιχειρηματίες, ακόμα και υπόκοσμος.

Πέμπτον οι ΜΟΥΣΙΚΑΡΕΣ που είναι συνθέσεις του AlexSid, που σε μεγάλο βαθμό αντικαθιστούν το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΝ ΠΙΣΩ “ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ”