Οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν είναι αριθμητικές πράξεις

Οι κοινωνίες δεν στηρίζονται στους φυσικούς νόμους, δεν είναι αριθμητικές και μαθηματικές πράξεις στις συμπεριφορές τους, ούτε χαζές, ούτε έξυπνες, ούτε καλές, ούτε κακές, δεν είναι πολύ περισσότερο ούτε νομοταγείς, ούτε μη νομοταγείς, «πόσο μάλλον» το περιβάλλον, τα οικοσυστήματα και η χλωρίδα, που προσαρμόζονται με βάση το περιβάλλον που αναπτύσσονται, ειδικά στην περίπτωση που υπάρχει ανθρώπινη παρέμβαση. Δεν υπάρχουν χαζά η έξυπνα ζώα με βάση τη δική μας νοημοσύνη, (που η πλειοψηφία τους, ούτε χέρι έχει, ούτε μεγάλο δάκτυλο που ανέπτυξαν τον εγκεφαλικό φλοιό του είδους μας δια της χειρονακτικής εργασίας), εκεί υπάρχουν άλλοι παράγοντες που δεν είναι της παρούσης και όλα ξεκινούν από το βασικό ένστικτο και όλα τα παρελκόμενα τους.

Οι κοινωνίες, έχουν μακραίωνες ρίζες με τις διάφορες μορφές κοινωνικών συνειδήσεων, από την συμπεριφερολογία τους, τις συνήθειες τους, την κοινωνική φύση, το περιβάλλον που μεγαλώνουν, τις συνήθειες, την ιδιοσυγκρασία τους κι όλα τα παραπάνω δεν είναι καν δεύτερη φύση τους, αλλά πρώτη.Στο δια ταύτα τώρα, οι κοινωνίες με τις ταξικές τους και γεωγραφικές τους διαφορές, αν παρουσιάζουν κοινό γενετικό κώδικα σε βάθος χρόνου, αυτό έχει να κάνει με την προσαρμοστικότητα του στο περιβάλλον και αυτό έχει αποδειχτεί στην πράξη εκατομμύρια φορές.

Και στις δυο παραπάνω περιπτώσεις υπάρχει η διαδικασία της φυσικά δημιουργούμενης αλληλεξάρτησης περιβάλλοντος, ανθρώπου, κλιματικών εξαρτήσεων, κοινωνικών εξαρτήσεων και συμπεριφορών που διαμορφώνουν τα πάντα, από τη γλώσσα, την ακοή, την όσφρηση, μέχρι την διαμόρφωση τόσο του είναι, όσο και του γίγνεσθαι, τελεία και παύλα αυτό είναι αποδεδειγμένο μαθηματικό αξίωμα σε βάθος χιλιετιών. Είναι η πρώτη μορφή τεχνητής νοημοσύνης που η φύση μας ανάγκασε να την ανακαλύψουμε και να αποτελούμε εμείς και το γύρο περιβάλλον μια διαλεκτική αλληλουχία που πρώτος απέδειξε ο επιστημονικός κομμουνισμός μέσω του ιστορικού και διαλεκτικού υλισμού.

Τα οικόσιτα ζώα και φυτά, δεν μοιάζουν καθόλου με τα άγρια όσον αφορά τις ειδικές ιδιότητες τους, πχ το πρωτόγονο καλαμπόκι της Μέσης Ανατολής, δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό(και δεν μιλάμε μόνο για τα γενετικά τροποϊημένα), που έχουν όμως ίδιο DNA με τον πρόγονο τους, όταν αυτό είναι στη σημερινή Μέση Ανατολή κι ας μην μοιάζουν ποσώς. Όσον αφορά τα ζώα, το ίδιο πράγμα συμβαίνει, όταν δεν έχουν προκύψει παρεμβάσεις γενετικής μηχανικής. Για παράδειγμα η συμπεριφορά των αγριόγατων με τις οικόσιτες, ακόμα και με τις αδέσποτες, όμως δεν υπάρχει τεράστια διαφορά στα μεταξύ τους γενετικά χαρακτηριστικά, όσο υπάρχει στο επίπεδο των ενστίκτων τους, αλλά και της ευφυίας που έχουν εκλάβει από τον ανθρώπινο παράγοντα.Το να απομονώνουμε αποκλειστικά με όρους βιολογίας και με όρους μαθηματικών, αλλά και φυσικής τις ανακαλύψεις ορισμένων επιστημόνων, που η έρευνα τους είναι παντελώς αδόκιμη και καθόλου επιστημονική, γιατί περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο στην ειδικότητα τους, για να μην πούμε στην εξειδίκευση τους, αποτελεί σημείο των μεταβατικών εποχών που ζούμε, όπου η έρευνα γίνεται με όρους μεγεθών, λες και μετρά κάποιος πορνοστάρ το μέγεθος του μορίου του έναντι κάποιου συναδέλφου του.

Η επιστημονική Έρευνα, δεν είναι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ-Άρης κοκ κι όταν μετράς ιστορικά και κοινωνικά μεγέθη, οι συγκρίσεις είναι για τους ανόητους και τους ημιμαθείς που παίζουν με τους όρους της «προφητικής» για την εποχή Χολυγουντιανής παρωδίας «ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος» της δεκαετίας του 1990.Κλείνοντας το παραπάνω, να σημειώσουμε ότι και η έρευνα για το DNA των ανθρώπων που ζουν στη Χερσόνησο που εδρεύει και η πατρίδα μας και οι μελέτες για το μέλλον της Πανδημίας, η για την ντιρεκτίβα της ΕΕ, που λέει δογματικά και αντιεπιστημονικά, ότι το Ηλεκτρικό Αυτοκίνητο είναι απόλυτα φιλικό στο περιβάλλον, όχι μόνο πάσχουν, αλλά είναι εντός, εκτός και επί τα αυτά μέρη.

Όταν μιλάμε με όρους επιστημονικής έρευνας, καλό θα ήταν να μην περιοριζόμαστε μόνο στα εργαλεία που μας δίνει η στατιστική, τα μαθηματικά, (γενικά οι θετικές επιστήμες), οι επιστήμες που εκπορεύονται από την βιολογία(αυτό ονομάζεται βιταλισμός), καθώς και οι νομικές επιστήμες(οι κοινωνίες εκτός από τους θεσμοθετημένους απ΄τα πάνω θεσμούς, έχουν και τους δικούς τους κώδικες και αυτό δεν αλλάζει έτσι εύκολα). Οι κοινωνίες και το περιβάλλον, αν δεν έχουν στο πλάι της έρευνας τους, τις ανθρωπιστικές επιστήμες, τότε το αποτέλεσμα δεν είναι απλά «μηδέν εις το πηλίκον», αλλά τείνει με αρνητικό πρόσημο προς το ν+1 με το ν τα τείνει στο άπειρο….

Ηλεκτροκίνηση, ένας μύθος που θα πληρώσουμε πολύ ακριβά

1 στους 5 χρήστες ηλεκτρικού Αυτοκινήτου το εγκαταλείπουν στο Los Angeles και γυρίζουν στην Βενζίνη(νομοτελειάκο για εμάς γεγονός και δεν είναι η πρώτη φορά, να θυμίσουμε ότι τα πρώτα αυτοκίνητα ήταν ηλεκτρικά, ήδη από το 1815)…Η ΕΕ(το χαμαιτυπείο του «νεότερου κόσμου») μέχρι το 2030 θα μας πρήξει τα μέζεα με αυτήν την οπισθοδρόμηση κάνοντας μηνύσεις στην Tesla που κι αυτή παρέχει την τεχνολογία του 1815, για τα μερίδια της αγοράς.

Πιο δογματικό και πιο αντιεπιστημονικό κέντρο από τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, πραγματική δικτατορία της βλακείας που νομίζει ότι είναι ακόμα στο 1992 και πασχίζει με όρους Βοναπαρτισμού να καταλήξει όχι στο πάνθεον του σήμερα, αλλά στο μουσείο, αλλά και στο φρενοκομείο της ιστορίας, αν όχι στο νομοτελειακό τέλος της. Καλά δεν ακούνε κανένα, ούτε τους αφορά τίποτα, μέχρι η ίδια η αυτοκινητοβιομηχανία να τους διαλύσει(μια VW για παράδειγμα είναι πιο ισχυρή και από το ίδιο το Γερμανικό Τραπεζικό σύστημα).

Στο όνομα και όχι στην πραγματικότητα, των τάχα μου δήθεν περιβαντολογικών λύσεων οδηγούν μια ολόκληρη Ήπειρο στον οικονομικό και βιομηχανικό αφανισμό, και προφανώς στο ιστορικό και ολοκληρωτικό τους αδιέξοδο που θα σημάνει και το τέλος της ίδιας της ΕΕ σε όχι μεγάλο βάθος χρόνου.Την ίδια στιγμή επιστημονικά κέντρα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για μια σειρά ζητήματα που αφορούν την μη ενεργειακή απόδοση των ηλεκτροκινητήρων.

Ερωτήματα που αφορούν την αυτονομία τους, τον κύκλο ζωής των αυτοκινήτων που θα είναι κατά πολύ μικρότερος από τα 3,5 χρόνια, την μη επάρκεια των πηγών ηλεκτρικής ενέργειας, αφού σύμφωνα με την ίδια την ΤΟΥΟΤΑ και τις μελέτες που κάνει με βάση τα μαθηματικά μοντέλα αν σε όλη την ΕΕ θα αντικατασταθεί το 50% των αυτοκινήτων εσωτερικής καύσης, υβριδικών και διπλού καυσίμου, θα σημάνει και την κατάρρευση των πηγών ηλεκτρικής ενεργειακής διάθεσης, που μόνο για την Ευρωπαϊκή Ήπειρο και μόνο για την ΕΕ.

Η εν λόγω σύμφωνα με τα μαθηματικά μοντέλα και όχι μόνο της ΤΟΥΟΤΑ λέμε εμείς, θα χρειάζονταν 300 φορές παραπάνω ηλεκτρική Ενέργεια από την σημερινή. Εδώ πέρα, δεν θα μιλήσουμε για τα μηνιαία ενεργειακά κόστη ενός νοικοκυριού, η μιας επιχείρησης που θα εκτοξευθούν τιμολογιακά αναλόγως, με αποτέλεσμα την κατάρρευση ολόκληρων κοινωνιών, επειδή οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες στην ΕΕ πάσχουν από μια δογματική, προτεσταντικού τύπου ηθική αθηροσκλήρωση.

Αν ένας Covid ήταν η αφορμή για την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της ΕΕ που ήδη ήταν χρεοκοπημένο(αν δεν ήταν οι Κινεζικές Τράπεζες να αγοράζουν Ευρωπαϊκά ομόλογα, θα είχαν πέσει ήδη οι τίτλοι τέλους σε αυτή τη δικτατορία και της Βλακείας, αλλά και των φιλελεύθερων – δημοκρατικών μονοπωλιακών ομίλων της ΕΕ δηλαδή, που είδε να χάνει το έδαφος και όχι μόνο το χαλί κάτω από τα πόδια της, όταν το πραξικόπημα στην Βολιβία έλαβε τέλος πολύ πρόσφατα, με αποτέλεσμα να σταματήσουν να ονειρεύονται την ηλεκτροκίνηση).

Το λίθιο που είναι απαραίτητο στις μπαταρίες, στην Βολιβία είναι τόσο άφθονο, όσο αφθονες είναι οι ακτογραμμές στην χώρα μας, γι αυτό και το νερό δεν είναι πόσιμο.Οι μπαταρίες ηλεκτροκίνησης δεν είναι μπαταρίες κινητού, η ταμπλέτας, με ότι συνεπάγεται με αυτό.Πάμε όμως στο κύριο στον κοινό παρονομαστή της δογματικής λογικής που ονομάζετε «πράσινη» ενέργεια, που είναι η μεγαλύτερη απάτη και μπίζνα όλων των εποχών, αλλά με αποδόσεις χειρότερες και από στοιχηματικές εταιρείες.

Αν στις δεύτερες υπάρχει επιλογή χασούρας με όραμα τα κέρδη(εδώ γελάμε), η την εξάρτηση από τον τζόγο, στην περίπτωση των κοινωνιών, δεν θα αποτελέσει επιλογή και θα είναι και η αιτία και η αφορμή για λιμοκτονία και δεν θα εξηγησούμε το γιατί, γιατί θα γίνουμε βιοτεχνία σεντονιών και ο χρόνος είναι πολύτιμος.

Όσο για το πόσο περιβαλλοντικά είναι είναι καθαρή ενέργεια, σκεφτείτε το γεγονός και μόνο της αύξησης της παραγωγής ρεύματος κατά +300% και το που θα πάνε τα μόλις 3,5 ετών διάρκειας ζωής οχήματα με τα βαρέα μέταλλα που θα τα τροφοδοτούν κινητική ενέργεια όταν τελειώσει ο κύκλος ζωής τους και δεν θα πούμε περισσότερα για αρχή.

ΥΓ* Αυτά τα ολίγα για την ώρα που αν τα βάλετε σε μια σειρά θα κατανοήσετε γιατί συμπιέζεται τόσο πολύ νομισματικά τουλάχιστον η Τουρκική Λίρα, που είναι συνέχεια μιας ΚΡΑΤΑΙΑΣ οικονομικής δύναμης, εφάμιλη των μεγάλων Ευρωπαϊκών Κρατών, μιας και κατέχει το 70% της Ευρωπαϊκής Βιομηχανικής Παραγωγής.

Τόσο η συμπίεση που δέχεται από την Κινεζική Οικονομία, όσο και απ΄ την μη αγορά ομολόγων της από από αυτήν λόγω των Οϊγούρων, δεν την καθιστά Γαλλία, Γερμανία, η Ιταλία, άσχετα ότι και οι τρεις έχουν εργοστάσια παντού.Φυσικά η Τουρκία θα επιλύσει τα προβλήματα της πολύ γρήγορα, μιας και χτίζει 3 έως 5 σταθμούς πυρηνικής Ενέργειας(από εκεί θα εισάγουμε ρεύμα) και θα πουλάει τα προϊόντα που παράγει σε τιμές μεγαλύτερου αρνητικού κλάσματος από τις όποιες υποτιμήσεις, με αποτέλεσμα να επανέλθει μέσα σε μια διετία πιο ισχυρή από ποτέ και μάλιστα αποδεσμευμένη από τις υποχρεώσεις στο κάθε ΝΑΤΟ. Ανεξάρτητα αν ο λαός της φυτοζωεί, καπιταλισμό έχουν και η ανοδικές του τάσεις κταγράφονται από τους ειδικούς μιας και θα είναι μέσα στο γκρουπ των 15 πιο πλούσιων Κρατών της υφηλίου.

Μάλιστα αυτοί που την κατακρίνουν, είναι οι οπαδοί του κινήματος της Πατάτας(τους θυμάστε αυτούς τους γραφικούς τύπους), τη στιγμή που ο Ενρτογάν μοιράζει πατάτες καθ’ άπασαν την Επικράτεια της γείτονος.

Fugazi LP/CD/MC End Hits May 02 1998

Κυκλοφόρησε στις 2 του Μάη του 1998 και είναι μέσα στους 500 σπουδαιότερους δίσκους του όλου ηλεκτρικού ήχου και στους 100 σπουδαιότερους δίσκους του όλου punk…

Με «τρομερό» art work και φυσικά μια μουσική που σκοτώνει κάθε πεποίθηση για επουράνιες αναγκαιότητες.Γήινος, σε βαθμό κακοποίησης της μουσικής θεωρίας, από τους σπασίκλες, τους βαθιά συντηρητικούς και οπισθοδρομικούς κλασσικούς διδασκάλους των Ωδείων που παθαίνουν ακουστικούς οργασμούς με τις, για μας τουλάχιστον φλύαρες και ανούσιες ανοησίες των όποιων κλασσικών ροκ σχημάτων (εμείς ούτε να τους ακούμε μπορούμε, θέλουμε, καθώς ούτε και να τους βλέπουμε, δυστυχώς έχουμε αρκετούς δίσκους τους που είναι καλά καταχωνιασμένοι από την εποχή της πρώτης εφηβείας, που μαθαίναμε τον ηλεκτρικό ήχο, αλλά ποτέ δεν μας ενδιέφεραν πραγματικά και ευτυχώς μέχρι τα 15 είχαν φάει Χ άπαξ και δια παντώς, πεταμένα λεφτά στον αέρα τέσπα όμως αλλού είναι το θέμα τώρα).

Ο Δίσκαρος αυτός είχε αγοραστεί 2 φορές γιατί το cd δεν ικανοποιούσε καθόλου τις ακροαματικές απαιτήσεις, εξάλλου ότι ακούς στο βινύλιο και ειδικά με λαμπάτο ενισχυτή και προενισχυτή, δεν συγκρίνεται με τα 010101010101010110101010 όσο κι άν το γράφημα είναι πυκνό.

Το End Hits είναι το πέμπτο στούντιο άλμπουμ της απέραντης γκρουπάρας του post-hardcore που ονομάζονται Fugazi, κυκλοφόρησε από από την Ανεξάρτητη Dischord Records και Ηχογραφήθηκε στο Inner Ear Studios από τον Μάρτη του 1997 έως τον Σεπτέμβη του 1997 σε παραγωγή του Τεράστιου Don Zientara.

Ο εν λόγω δίσκος είναι συνέχεια της τριλογίας που ξεκίνησε το Red Medicine (1995) και κατέληξε το 2001 μαζί με την μπαντάρα στο δίσκο The Argument της εν λόγω χρονιάς. Λόγω του τίτλου, οι φήμες ξεπέρασαν την πραγματικότητα, φήμες που έλεγαν ότι επρόκειτο για την τελευταία τους κυκλοφορία.Στην πραγματικότητα ήταν η προτελευταία…

Η Απαξίωση του ΚΕΘΕΑ

Καπιταλισμός και ναρκωτικά ίσον νύχι κρέας, αν και σε αυτή την φάση που τον ζούμε μέσα από εικονικές πραγματικότητες, η εξάρτηση, έχει πάψει να είναι μόνο τοξικό εξάρτηση, αλλά και εξάρτηση πολλών άλλων ειδών.Πχ Η Εξάρτηση του gaming δεν είναι μικρότερο ναρκωτικό, όπως η εξάρτηση από τα social media(παρότι και από τα δυο παραπάνω θα εξισωθούν ως αποτέλεσμα εργασίες του μέλλοντος και του παρόντος, όπως ο διαχειριστής UAV μεταφορικών μέσων από Θαλάμους επιχειρήσεων, η ακόμα SMP), η ακόμα και από έρωτες που δεν έχουν καμία πρακτική αξία.

Στην περίπτωση του ΚΕΘΕΑ, το οποίο θα μπορούσε να διαχειριστεί όλα τα παραπάνω και στις νεότερες εκφράσεις της εξάρτησης, μακρυά από την λεγόμενη τοξικότητα, είναι η ίδια του η φιλοσοφία που απορρέει από τον μεγαλύτερο κοινωνικό ψυχολόγο και παιδαγωγό όλων των εποχών, το Λεβ Βιγκότσκι, τον οποίο όλη η επιστημονική Κοινότητα τον αποδέχεται εδώ και χρόνια ως Κορυφή.Γιατί όμως τόσος αντί Σοβιετισμός σήμερα, με το σκεπτικό ότι είναι ξεπερασμένες θεωρίες του 20ου Αιώνα και άλλες τέτοιες μπούρδες που καθημερινά μας τις περνούν γενναία, γενεές δεκατέσσερις οι δημοσιολόγοι της ΕΕ από τρολ, αλλά και από από επαγγελματίες κονδυλοφόρους και καλαμαράδες που στην καλύτερη περίπτωση παπαγαλίζουν και στην χειρότερη στρουθοκαμηλίζουν, για να γίνουν χωρίς τη θέληση τους(θέλουμε να πιστεύουμε) «βαποράκια» του Βιταλισμού.

Ολόκληρη η ανθρώπινη εξελικτική διαδικασία είναι προϊόν της ανθρώπινης παρέμβασης και η φαινομενικά χωρίς λόγο, μορφή και περιεχόμενο στόχευση, κάπου αποσκοπεί και στην προκειμένη περίπτωση βγάζει μάτι.Όσο κι αν ο καπιταλισμός περάσει στην επόμενη φάση, τα λούμπεν και τα ευάλωτα κοινωνικά στοιχεία θα συνεχίσουν να υπάρχουν και θα τα οδηγούν στην ναρκοκουλτούρα που δεν θα περιορίζεται μόνο στο tablet η στα doom, troy, mindcraft, resident evil κοκ, τόσο σε κονσόλες, όσο και σε pc.

Έχουν επενδυθεί εκατομμύρια δολάρια στις φαρμακευτικές εταιρείες που με κάθε τρόπο προσπαθούν να στρέψουν την απεξάρτηση σε νέα προγράμματα νέας τοξικοεξάρτησης και να οδηγήσουν ένα μέρος της κοινωνίας σε φαρμακευτικές αγωγές που θα έρχονται με νέες ουσίες, να χτυπήσουν τις ουσίες, παθητικοποιόντας ακόμα περισσότερο ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που το μέλλον του διαγράφεται στην ανεργία, στα επιδόματα, στο 10-12 ωρο, στην αύξηση της παραγωγικότητας και στην εργοδοτική τρομοκρατία σε όποιον δουλεύει.Το χτύπημα στο ΚΕΘΕΑ, είναι πριν απ΄ όλα ένα ιδεολογικό ξεκαθάρισμα από το πολιτικό προσωπικό της Φαρμακοβιομηχανίας, τόσο της Ελληνικής, όσο και της Ευρωπαϊκής, αλλά και της Παγκόσμιας που μισεί τόσο πολύ τις ανθρωπιστικές επιστήμες και αποθεώνει μόνο αυτές που θα φέρουν κέρδη….

Η Σκληρότερη και αντιλαϊκοτερη Κυβέρνηση μετά από την εποχή του Σημίτη, κάνει καλά την Δουλειά της, ενισχύει τον ΚΜΚ και παίρνει μέτρα όπως ακριβώς κάνει η ΕΕ και φυσικά όλη η Ιντελιγκέντσια του Κεφαλαίου μαζί με τα παπαγαλάκια της, κηρύττοντας το ιδεολογικό μίσος, συνέχεια του ταξικού με αποτέλεσμα να αυγατίζει την κερδοφορία της στο κατ΄ αυτην διηνεκές και σε αυτή την προσπάθεια της εντάσσεται και το χτύπημα στο ΚΕΘΕΑ και μάλιστα με ΠΝΠ.

Ο μεταρρυθμιστικός ρεβανσισμός του Ευρωπαϊκού Κεφαλαίου

Το μίσος των Ευρωπαίων Καπιταλιστών ενάντια σε κάθε πολιτική και πολιτιστική έκφραση της εργατικής τάξης και του λαϊκού παράγοντα που δεν έχει μικροαστικά χαρακτηριστικά είναι δεδομένο ως δόγμα που αποτυπώνεται σε όλη την αστική αρθρογραφία της πρώην ΕΟΚ και νυν ΕΕ.Η μήτρα της βασικής ηθικής αρχής του Καπιταλισμού βρίσκεται μόνο στο εποικοδόμημα και είναι η Προτεσταντική, που είναι ακόμα πιο σκοταδιστική και από την Καθολική και φυσικά την Ορθόδοξη πάντα σε σχέση με το πακέτο που φέρει η κάθε μια εξ αυτών.

Ο πυρήνας της μήτρας αυτής σχετίζεται με τρία πράγματα:

α) το γράμμα και όχι το πνεύμα του νόμου, καθώς και στην πιστή εφαρμογή του ανεξάρτητα από τους μη θεσμοθετημένους κοινωνικούς θεσμούς, η «άγραφους νόμους», που είναι δημιούργημα των κοινωνιών.

β) την νυχθημερόν, κατά βούληση και κατά κύματα κατασυκοφάντηση κάθε τι που δεν απορρέει από τους οικονομικά ισχυρούς(πχ επιχειρηματίες αστικές τάξεις κοκ) και

γ) Την εξ αποκαλύψεως δύναμη της χωρίς κανένα έλεος πάντα με όρους ρεβανσιστικής τιμωρίας τύπου Παλαιάς Διαθήκης και όχι με όρους σωφρονισμού.

δ) Μια φορά παραβάτης του νόμου, πάντα παραβάτης, δηλαδή δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διόρθωσης του.

Ο Καπιταλισμός σε κάθε φάση ανάπτυξης του, αλλά και σε κάθε δικό του στάδιο εξέλιξης του, ουδέποτε απέρριψε μετά βδελυγμίας τα προγενέστερα εκμεταλλευτικά συστήματα, όπως την Δυτική Φεουδαρχία και Αριστοκρατία που ήταν σαφώς πιο επιθετική και εκθετικά πλέον μισανθρωπιστική σε όλο το κομμάτι απ΄την Κεντρική προς Δυσμάς Ευρωπαϊκή Ήπειρο.Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο Φασισμός(ως μια ιδιότυπη επιθετική ακροδεξιά και μικροαστική σοσιαλδημοκρατία), όσο και η μυστικιστική του παρανυχίδα ο Ναζισμός, ήταν προϊόντα του Καπιταλισμού στη φάση της μονοπωλιακής του Ανάπτυξης, αντλώντας όλο το μίσος τους για το εργατικό λαϊκό Κίνημα από τον προμονοπωλιακό Καπιταλισμό, αλλά και από την Φεουδαρχία, κριτικάροντας τον Καπιταλισμό με όρους ρομαντισμού, ως μη θαρραλέο και τις κατακτήσεις της Γαλλικής Επανάστασης ως ένδειξη αδυναμίας.

Δεν θα επεκταθούμε στην παρούσα φάση για τα έργα και τις ημέρες κάθε πατερναλιστικής και πατριαρχικής μορφής και περιεχομένου οικονομική, κοινωνική, ηθική και την πανσπερμία ιδεολογικής φαρέτρας και συνέχειας της λεγόμενης «ελεύθερης Αγοράς»(που είναι τόσο ελεύθερη, όσο και τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς στο επίπεδο της κοινωνικής παραγωγής και της αύξησης της παραγωγικότητας, για την παραγωγή ακόμα ικανότερου ποσοστού κέρδους σε σχέση με την προηγούμενη κ.ο.κ).

Αυτό που ζούμε μέσα από τη νομοτελειακή φύση της Καπιταλιστικής Παραγωγής, η οποία δεν έχει καμία ηθική πέραν της κερδοφορίας σε κάθε κύκλο της παραγωγής που θα ευνοεί τον επόμενο και την επόμενη ικανή κερδοφορία, το πολιτικό και πολιτειακό σύστημα που τον υπηρετεί τόσο ιδεολογικά, όσο και πελατειακά, έρχεται σε μια αντίφαση με τον ίδιο της τον εαυτό, γιατί ο Καπιταλισμός ενώ μισεί τις μίκρο πελατειακές πολιτικές σχέσεις, τις ενθαρρύνει όσο περισσότερο μπορεί, ταυτόχρονα με τις μέσο και μάκρο πελατειακές, τουλάχιστον σε φάσεις ανάπτυξης, δυσκολευόμενος σε φάσης ύφεσης να εξαλείψει τις πρώτες απ΄τις τρεις.

Ο Λόγος που πραγματοποιείται η παραπάνω ιδιομορφία, είναι ο εξής: Η αναγκαιότητα ύπαρξης τοπικών και περιφερειακών αστών πολιτικών που διαπερνάται από τις μικροπελατειακές σχέσεις, που δεν έχουν καμία ιδεολογική πραμμάτια στις συναλλαγές τους και κυρίως στην ούγια τους. Είναι κατά βάση σχεδόν ανίκανες οι ιδεολογικές τους παρεμβάσεις και δεν μπορούν εκ των πραγμάτων με αυτόν τον τρόπο, να διεισδύσουν την πολιτική των οικονομικών τους προϊσταμένων στις τοπικές μάζες. Ως εκ τούτου συνεχώς βρίσκονται σε μια διαρκή σχέση συνδιαλλαγής αλλά και σύγκρουσης με τα «αφεντικά τους», μιας και οι τοπικοί παράγοντες, παρότι λειτουργούν σχεδόν με όρους Μαφίας, είναι οι πρώτοι που θα πέσουν από το βάρος της λεγόμενης λαϊκής αγανάκτησης. Τίποτα από τα παραπάνω δεν αναδείχνει τη λογική του σπαγγέτι γουστέρν που ο καπιταλισμός λατρεύει να προωθεί στις λαϊκές μάζες, μιας και θολώνει τα νερά με τη λογική του καλού, του κακού και του άσχημου. Είναι μια πολύ βολική θα λέγαμε τακτική που αποκρύπτει το περιεχόμενο της πολιτικής του και εκφράζεται μαζικά και στις μικροπελατειακές σχέσεις, όσο και στις μέσο και μακροπελατειακές, που αξιοποιούνται κατ΄αποκλειστικότητα και μόνο σε σταθερές εποχές κερδοφορίας και ανεξάρτητα αν την πιστεύει έστω κι ελάχιστα για τον εαυτό του σε κεντρικό επίπεδο την λογική του σπαγγέτι γουέστερν.

Όταν όμως τα κρισιακά φαινόμενα και οι ενδοϊμπεριαλιστικές και οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις οξύνονται, κάθε σταθερότητα πάει περίπατο κι εδώ έρχεται η εξ αποκαλύψεων Θεϊκή Παρέμβαση και υπόσταση των διεθνικών και εθνικών Βιομηχάνων(που έχουν απορροφήσει και τις πρώτες ύλες και το τραπεζικό και πιστωτικό σύστημα), πιέζει για μεταρρυθμίσεις, βάζοντας μπροστά τις κεφαλές του πολιτικού τους προσωπικού και τις ιδεολογικές πτέρυγες των φιλελευθέρων, των σοσιαλδημοκρατών, και των νεοφασιστικών αρμών τους, όπως κάνει η ΕΕ σήμερα με την λεγόμενη «Πράσινη Ανάπτυξη», που ζήτάει με την Προτεσταντική της Ηθική την βίαιη ανακατανομή τόσο των εσόδων των λαϊκών νοικοκυριών, όσο και την διάλυση κάθε ορεινού όγκου προς τέρψιν της κερδοφορίας των μεγάλων, που για να πραγματοποιηθεί αυτή, θα πέσουν και θα ζητηθούν κεφάλια επί πίνακι παραγόντων που αναγκαστικά δεν μπορούν να κατανοήσουν, η να μεταφέρουν στις μάζες που αγανακτούν την νέα αναδιαρθρωμένη φάση της εξέλιξης του συστήματος, που θα ήθελε τον λαϊκό παράγοντα, μόνο φτηνό, ευέλικτο(η μη) εργατικό δυναμικό και φυσικά καταναλωτή….

Αυτά προς το παρόν……

Οι Ziggy Έπαιζαν παπάδες

,

Για μας, μαζί με τους Honeydive, Deus Ex Machina, Terminal Curve, Last Drive, Make Believe, EarthBound, Bokomolech, Nightstalker, οι παρακάτω, οι Ziggy Was δηλαδή, μαζί με μερικούς ακόμη μετρημένους στα δάχτυλα, αποτέλεσαν την εμπροσθοφυλακή του μοναδικού σοβαρού ελληνικού ροκ (και φυσικά αποκλειστικά και μόνο εναλλακτικού, ανεξάρτητης παραγωγής και αγγλόφωνου), που έγιναν πασίγνωστα στα πέρατα του κόσμου ως ελληνικά σχήματα, (ενώ στη χώρα μας και χώρα τους), οι οπαδοί τους ήταν ως συνήθως κάτι λίγοι όπως οι υποφαινόμενοι που τους ακολουθούσαν φανατικά από το υστέρημα τους, από πόλη σε πόλη, από νομού εις νομών και από καιρού εις καιρών με ταξί στα live που έδιναν, μιας και στα 18-25 πριν είκοσι «και κάτι ψιλά» χρόνια, κανείς έφηβος και μετά-έφηβος δεν διέθετε ούτε ιδιόκτητο αυτοκίνητο, ούτε τα μέσα να παρακολουθεί τα είδωλα του ότι ώρα θέλει μέσω τηλεδιασκέψεων, Spotify, YouTube, αλλά και διάφορων άλλων πλατφόρμων.

Ανάμεσα στο καλύτερο Hardcore που παίχτηκε ποτέ στην Ελλάδα, όλα τα υβρίδια του σκληροπυρηνικού πανκ, του noise, καθώς και της Funk, αλλά και της Jazz, αλλά και σε μόλις δυο, το πολύ τρεις δίσκους, το παρακάτω τρίο, ακόμα και σήμερα απασχολεί τους μελετητές του Ανεξάρτητου Ελληνικού Ηλεκτρικού Ήχου στο Εξωτερικό και συνεχίζουν να αναζητούνται από συλλέκτες και οπαδούς τους, ειδικά στις ΗΠΑ, οι δισκογραφημένες απόπειρες που κοστολογούνται πολλά δεκάδες ευρώ, όταν εδώ(που κατά τον Νεορθόδοξο τάχα μου δήθεν «πρωτοροκά» Νιόνο, δεν είναι παίξε γέλασε), οι οπαδοί τους είμαστε ακόμα μετρημένοι στα δάχτυλα.

Πριν τρεις δεκαετίες στα δάχτυλα χεριών και ποδιών μαζί, σήμερα στα δάχτυλα του ενός χεριού.Ελπίζουμε στις γενιές του μέλλοντος, που αν πέσουν στα χέρια τους αυτά τα αριστουργήματα, θα αξιοποιηθούν καταλλήλως, γιατί και συνθέτες και μπάντες είχαμε και δημιουργούς είχαμε και θα έχουμε, και ανθρώπους με μεράκι είχαμε που στα μέζεα τους πραγματικά αν δεν τους γούσταρε η πλειοψηφία των ΜΜΕ, αυτοί ήρθαν επέβαλαν την πρωτοπορία στο ελληνικό Ροκ σε αυτά, αυτοί εξαφανίστηκαν για να μείνει το αφρόγαλα της βλακείας και στο χώρο αυτό…Αγαπητά αδέλφια Καλή Σαρακοστή κατά το έθιμο, δικός μας χαρταετός για σήμερα είναι τούτος….

Zhiguli (δηλαδή το θρυλικό Lada 1200, με κωδικό VAZ-2101), το αμάξι του ανεξάρτητου ροκ

Πόσοι και πόσες γνωρίζατε ότι το αυτοκίνητο που κινούνταν οι Mudhoney(ένα από τα 100 σπουδαιότερα σχήματα του ηλεκτρικού ήχου), ήταν ένα Zhiguli (δηλαδή το θρυλικό Lada 1200, με κωδικό VAZ-2101), του 1968, το οποίο βασίστηκε πάνω στο σασί του θρυλικού Fiat 124, αλλά μόνο στο σασί και όχι στα πίσω φανάρια που ήταν εντελώς διαφορετικά από το τελευταίο,.Με πάνω από 200 διαφορετικές για την εποχή καινοτομίες προσαρμοσμένες στο κλίμα της Β. Ευρώπης, από το ξαδελφάκι του FIAT, έχει γράψει τη δική του ιστορία σε πλειάδα από μπάντες στο ανεξάρτητο ροκ.Κάτι ανάλογο είχε γίνει και με το Seat 124(όσον αφορά την κατασκευή), που τότε ήταν θυγατρική της FIAT, πριν αυτή αυτονομηθεί και πουληθεί στην VW(η SEAT δηλαδή), αλλά αυτό ήταν πιστό αντίγραφό στο τότε κορυφαίο Ιταλικό μικρομεσαίο αυτοκίνητο της τότε Δυτικής Ευρώπης για το 1966, που είχε κυκλοφορήσει η τότε μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Δυτικής Ευρώπης, με έδρα το Τορίνο και τη νο 3 του πλανήτη, μετά την GM και την Ford.Τόσο το FIAT 124, όσο και το Zhiguli(Lada 1200, με κωδικό VAZ-2101, επειδή είναι τόσο όμοια και τόσο διαφορετικά αυτοκίνητα, θεωρήθηκαν οι δύο πρώτες, μικρομεσαίες sedan εκδόσεις τριών όγκων(εμπρόσθιο τμήμα, καμπίνα, πορτ-παγκάζ) που απευθύνονταν ως μικρές λιμουζίνες στα λαϊκά στρώματα και είχαν πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, ενώ είναι στον κατάλογο με τα 100 σπουδαιότερα μοντέλα του 20ου αιώνα στην αυτκινητοβιομηχανία.

Τα εν λόγω αυτοκίνητα, έγιναν συνώνυμα της γκαράζ ροκ αισθητικής σε πολλά Αμερικάνικα και Αυστραλέζικα σχήματα. Οι δε πωλήσεις ειδικά του Zhiguli, η Lada 1200, με κωδικό VAZ-2101, ακόμα δεν έχουν ξεπεραστεί από πολλά νεότερα και τεχνολογικά ανώτερα μοντέλα.Το τελευταίο κομμάτι βγήκε από το εργοστάσιο του Togliatti το 2018 και απευθύνονταν στις Αγορές της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.Το θρυλικό σχήμα των Mudhοney, αγόρασε το μοντέλο αυτό το 1991 σε μια περιοδεία στο Λονδίνο και έγινε το σήμα κατατεθέν τους στις περιοδείες που έκαναν στις ΗΠΑ, από την έδρα τους το Seattle σε όλη την χώρα, ενώ το αυτοκίνητο αυτό(όχι το ίδιο φυσικά), αλλά το ίδιο μοντέλο χρησιμοποίησαν σχήματα όπως οι Nirvana, Ηole, PJ Harvey, TAD, Green River και τέλος οι Melvins….

Πέραν όλων των άλλων, είναι το σύμβολο του dress code του Grunge και της SUB POP, μαζί με τα λινά, μάλλινα χοντρά γκρίζα καρώ πουκαμίσα της εποχής, τα σκισμένα στο γόνατο και ξεβαμμένα τζιν, των πάνινων τύπου ελβιέλας μποτακιών και φυσικά του κομμένου στο μισό μάλλινου σκούφου.

Η επιστροφή στο εσωτερικό Karate

Οι πολεμικές τέχνες είναι ένας συνδυασμός, της ανατομίας του ανθρωπίνου σώματος, της επιμονής και υπομονής για τη γνώση και τη μάθηση του όποιου στυλ, της αυτοάμυνας και της μαχητικής αυτοκυριαρχίας, του αυτοσεβασμού και σεβασμού του αντιπάλου, της τέχνης του χορού και της έκφρασης – αποτίναξης κάθε αρνητικής σκέψης (καθαρτήριο ονομάζονταν στην Αρχαία Ελλάδα), οι πολεμικές τέχνες είναι η ανώτατη μορφή άσκησης μαζί με την ενόργανη γυμναστική και το μπαλέτο, είναι το επιστέγασμα του αθλητισμού(από 5-105 ετών και ακόμα παραπέρα), και εδώ επικεντρώνεται ολόκληρη η φιλοσοφία των μελλοντικών Σπαρτακιάδων που θα αντικαταστήσουν τις Ολυμπιάδες σε ανώτερες ανθρώπινες κοινωνίες.Συνοψίζοντας οι πολεμικές τέχνες είναι τρία βασικά πράγματα που όλα τα άλλα κινούνται γύρω απ’ αυτά.

Karate-do σημαίνει ο δρόμος του Άδειου Χεριού, είναι απόγονος των προκαράτε στυλ, τα οποία χρονολογούνται από το 1477 και λέγεται ότι αυτά ήταν τα Tō-te (που σημαίνει Tang hand η China hand) η νεωτεριστικά Okinawa-te και το Okinawan kobudō. Το Καράτε ουσιαστικά είναι η συνέχεια του Νότιου Σαολίν Kung-Fu στο σύμπλεγμα των νησιών της Okinawa και κατ΄ επέκταση στην Ιαπωνία, δεν είναι ένα τυχαίο ότι ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν ότι το Κarate είναι Kung Fu και συνέχεια του Hark Fu Moon στυλ του νότιου Σαολίν. 
Όμως υπάρχει και κάτι άλλο που οι θεωρητικοί και ιστορικοί των πολεμικών τεχνών δεν το γνωρίζουν, ότι τα προ Καράτε(Tō-te) δεν είχαν τόσο σύνθετα λακτίσματα δηλαδή κλωτσιές τις οποίες τις υιοθέτησαν από το κορεατικο Tae Kwon Do(ITF), μερικούς αιώνες αργότερα αρχικά από τον ιδρυτή του Ιαπωνικού Καράτε τον Gigin Funakoshi περίπου στα μέσα της δεκαετίας του 1935 από το γαλλικό Savate που είχε πρώτα αντιγράψει τα λακτίσματα του εξωτερικού Kung Fu και μετέπειτα, από τον ιδρυτή του Κορεάτικου Καράτε με Ιαπωνική Σημαία, το Shin-Kyokushin Kai(Mas-Oyama) στα μέσα της δεκαετίας του 1950, από το ITF Τae Kwon-do.

Περνώντας τα χρόνια και έχοντας εξασκηθεί τόσο πολύ, τόσο στο Shotokan, όσο και στο πιο δυνατό Karate που υπήρξε μέχρι σήμερα στο Kyokushin-kai, αυτό που ανακαλύπτουμε σιγά σιγά, δεν είναι ούτε το «βάρβαρο» εξωτερικό Ιαπωνικό στυλ του Funakoshi, ούτε το «παντοδύναμο» Κορεάτικο στυλ του Mas Oyama που η δύναμη του στα tsukis(γροθιές σκότωναν ακαριαία μέχρι και ταύρο), που θυμίζουν πολύ το δυτικό πολιτισμό με στοιχεία της μεγάλης Ανατολής, ότι δεν μας ελκύουν στο βαθμό που μας προσέλκυαν παλαιότερα.
Αυτό που Ανακαλύπτουμε συνεχώς είναι η στροφή μας, όχι τόσο στα εξωτερικά στυλ, αλλά στα εσωτερικά, αυτά της Okinawa που ειδικά στο Goju Ryu, μοιάζουν περισσότερο με εσωτερικό Kung-Fu, παρά με το γαλλικό Savate και τα εξωτερικά στυλ του επίσης Κινεζικού Wushu(αυτή είναι μια άλλη ονομασία του Kung Fu που στην πραγματικότητα σημαίνει Εργάτης). Οι αναπνοές, η ελαστικότητα και η νηφαλιότητα, καθώς και η προσπάθεια αποφυγής κάθε μάχης, αλλά η μάχη με τον εαυτό σου για να κρατήσεις ακέραιο τον απέναντι σου, όσο προκλητικός κι αν είναι αυτός, είναι η ουσία και το πνεύμα των πολεμικών τεχνών.
Δυστυχώς όπως και το Tae Kwon Do της WTF με τους Ολυμπιακούς από την Σεουλ και έπειτα έγιναν άθλημα, ευτυχώς που υπάρχει και αυτό της ITF που το διατηρεί ως τέχνη, έτσι και στους Ολυμπιακούς του Τόκιο, αν πραγματοποιηθούν και φέτος, το Karate της JKA, δεν θα είναι πια do(δρόμος, η τέχνη), αλλά άθλημα και αυτό στην ουσία το αυτοκαταργεί, μετατρέποντας το σε κάτι άλλο.
Η Ανατολή είναι πολύ μεγάλη και όσο την ανακαλύπτει κανείς, τόσο την ερωτεύται γιατί είναι η πατρίδα της διαλεκτικής όπου η σύγκρουση είναι το τελευταίο και ανώτατο στάδιο της ισορροπίας, αλλά σύγκρουση χωρίς εσωτερική ισορροπία δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί πολύ απλά θα είναι μια ακόμη παιδική ασθένεια….

Η διαλεκτική ως βαστάζος

Όσοι «μελετάμε» την ιστορία τόσο επιστημολογικά, όσο και επιστημονικά (στο μέτρο του δυνατού γιατί ούτε ιστορικοί είμαστε, ούτε μπορούμε να γίνουμε), κατανοούμε ότι είμαστε άσχετοι στην κυριολεξία.Δεν θα μας έφταναν 100 ζωές για να ανακαλύψουμε μόλις το ένα εκατοστό της γνώσης μας, όχι για το σύμπαν, ούτε για τον πλανήτη, αλλά ούτε για το οικοδομικό τετράγωνο που ζούμε.

Ανέκαθεν νιώθαμε μια λανθάνουσα αποστροφή για τους «ξερόλες», που τους φτάνει η τσίπα του γιαουρτιού και όχι όλο το γιαούρτι(σημειολογική έκφραση), δυστυχώς η ευτυχώς ποτέ δεν ικανοποιηθήκαμε από αυτό και όταν διαλέξεις αυτό τον δρόμο δεν υπάρχει γυρισμός.

Θαυμάζεις τους πάντες και θεωρείς ότι δε γνωρίζεις και πολλά τελικά, σε αντίθεση με τους ξερόλες που τα ξέρουν όλα και μέμφονται ως κατά συρροή και κατ΄ εξακολούθηση τους υπόλοιπους.Φυσικά τπτ από τα δυο δεν είναι σωστά, κατά την ταπεινότατη γνώμη μας.Τώρα γιατί τα λέμε αυτά μέρα που είναι!!!Πολύ απλά γιατί συνεχίζουμε να ακούμε στο διάβα μας τους συνωμοσιολόγους απ΄τη μια και τους εμβολιολόγους απ΄την άλλη που ευλογούν τα γένια της κάθε κυβέρνησης που ουδόλως ενδιαφέρεται για τις ζωές μας, λες και θα τελειώσει εν είδη αυτοματισμού, τόσο η πανδημία, όσο και η φυλακή των Lockdowns που ήρθε για να επανέλθει, μέχρι να μείνει μόνιμα στη ζωή μας!!!

Δεν είναι καιρός, ούτε για μπουρδολογία, ούτε για να βάζουμε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ τις ευθύνες των πάσης φύσης, λογής και κοπής Κούληδων, στο όνομα της όποιας Pfizer, γιατί δηλαδή να αποδεχόμαστε αξιωματικά τη λογική του παραμυθιού της Ατομικής Ευθύνης και τις μεγαλύτερης αντιεπιστημονικής μπούρδας που θα βγάλουν απ΄την κλειδαρότρυπα, την ναζιστικού τύπου και φασιστικής έμπνευσης»Ανοσία της Αγέλης» οσονούπω με ότι αυτό συνεπάγεται;

Μα καλά δεν υπάρχει καμία ατομική ευθύνη; Σαφώς και υπάρχει, αλλά μη μας τρελάνουν κι όλας ότι το 30% καθορίζει το 70%, φτάσαμε σε μια εποχή που η λογική αντικαθίσταται από τη λογική του παραλόγου κι όλα μαζί προβάλλονται ως θέατρο σκιών, στον μπερντέ των όσων έχουν απομείνει απ΄τις ζωές μας.

Όπως έλεγε ο μεγάλος Γκόρκι ιδρυτής του σοσιαλιστικού ρεαλισμού και ίσως ο μεγαλύτερος συγγραφέας όλων των εποχών (και εδώ το λέμε ξανά σημειολογικά) «Την «ηθική των αφεντικών» την αντιπάθησα όσο και την «ηθική των δούλων». Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: «Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται», για να πάμε στο δια ταύτα, κάνοντας την ασεβή πράξη να παραφράσουμε τα παραπάνω.

«Την ηθική των μίζερων φαντασμένων την αντιπάθησα, όσο και την ηθική των μηχανιστικών ορθολογιστών. Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: Δίνε το χέρι σου σε ότι προσπαθεί να ορθοποδήσει και βάλε τη διαλεκτική μέσα στη ζωή σου!!!

Α) Για τους συνωμοσιολόγους που το λεξιλόγιο τους και η πρακτική τους ιστορικά, είναι χειρότερη και από αυτό των Χαλιφάτων, υψώνουν παντιέρα τάχα μου δήθεν την Οικονομία(τότε την θυμούνται), την Ελευθερία(οι απόγονοι των Χιττών και τον Κουκουλοφόρων), το Θρησκευτικό Συναίσθημα, λέμε τι υπήρξε ιστορικά, μπας και συνέλθουν, δεν παίζουμε με τις πανδημίες που προέρχονται από τα οικόσιτα πτηνά και ζώα, τώρα που δεν τους αφήνουμε χώρο να αναπνεύσουν τι έπρεπε να περιμένουμε δηλαδή!

1) Μαύρη Πανώλη 1348 – 1353

2) Ιταλική Πανώλη 1629 – 1631

3) Βουβωνική πανώλη 1665 – 1666 και Β’ Γύρος της στη Μασσαλία το 1720

4) Πανούκλα 1708–1712

5) Πανδημία χολέρας 1817-1824

6) Ασιατικός Πυρετός 1889–1890

7) Τρίτη Πανδημία Πανώλης 1855-1945

8) Ισπανική Γρίπη 1918 – 1920)

B) Στους υπεραισιόδοξους τιμητές της κυβέρνησης, να διαβάζουν την Πανούκλα του μεγάλου Καμύ και να δουν μέσα απ΄τα στοιχεία ότι ούτε η ατομική ευθύνη, ούτε το εμβόλιο αυτό καθ΄αυτό είναι το θέμα, αλλά η ύπαρξη Δημόσιου-Δωρεάν- Τομέα Υγείας και Πρόληψης.

Φυσικά και περιμένουμε και θα κάνουμε το εμβόλιο και κρίμα που δεν μπορούμε να κάνουμε το με διαφορά πιο ασφαλές το SPUTNIK, αναγκαζόμενοι να κάνουμε αυτά που για λόγους Δυτικό Ευρωπαϊκής επιλογής θα μας φέρουν, κατά πολύ κατώτερα του, που όμως δεν είναι ούτε τσιπαρισμένα κλπ,

Φυσικά τα εμβόλια έπαιξαν σημαντικό ρόλο και συνεχίζουν να παίζουν βοηθώντας στην εξάλειψη της επιθετικότητας που άθελα τους δημιουργούν οι ιοί και που πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτούς, αλλά αναβαθμισμένοι(δλδ εμβολιασμένοι), ωστόσο η πανάκεια δεν κρύβεται μόνο εκεί, αλλά στον τρόπο που μας δίδαξε η ΕΣΣΔ, η Κούβα και ο σοσιαλιστικός τρόπος παραγωγής για την Υγεία και να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, όχι να τους μεμφόμαστε με όρους ρεβανσισμού και προτεσταντικής Ηθικής.

Το πραγματικό μέγεθος της Αφρικής

The Gall Peters map

Η Αφρική είναι ο Παράδεισος του Πλανήτη, η Ήπειρος που έχει τραβήξει τα πάνδεινα από τους Ευρωπαίους Αποικιοκράτες.
Για μας Γάλλοι, Βρετανοί, Βέλγοι, Ολλανδοί και Γερμανοί δεν είναι αθώες περιστερές και φυσικά δεν μιλάμε για τους λαούς τους, αλλά για τις αστικές τους τάξεις, που πλην της Βρετανικής, ακόμα και σήμερα διάγοντα μιας λογικής που μιλάει για οικόσημα. Αναπολεί την Αριστοκρατία, μπερδεύει τους τοπικούς με τους “εθνικούς” τοπικισμούς και φυσικά την ανακαλύπτουμε μέσα από τα επίσημα έγγραφα της ΕΕ και το σχέδιο Horizon που μιλάει για την ΕΕ του 2020 εδώ και πάνω από μια δεκαετία κι όλα αυτά, στο όνομα της Περιφερειοποίησης της που είναι καθ΄ οδών, εξάλλου αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους του Brexit.
Αποικιοκράτης, πρώην Αριστοκράτης-Φεουδάρχης και νυν αστός “βιομήχανος”, δεν πάνε μαζί, και η Δυτική Ευρώπη, ζει μέσα σε αυτή την ερμαφρόδιτη αντίφαση που την οδηγεί σε χρεοκοπία κι αφανισμό για το μέλλον και αυτό την κάνει να παραμένει επικίνδυνη, εξάλλου αθώα περιστερά δεν παίζει να είναι, ούτε φυσικά προοδευτική.
Όμως το θέμα μας δεν είναι εκεί, η Αφρική εκτός του ότι είναι ο Παράδεισος της γης, εκτός του ότι είναι η αφετηρία καταγωγής όλων των φυλών της υφηλίου, στην εξέλιξη μας από τους συγγενείς μας πιθήκους λόγω του μεγάλου δαχτύλου, το οποίο ανέπτυξε και τον εγκέφαλο μας, είναι και η μεγαλύτερη Ήπειρος της.
Η κλασική Μερκατορική Χαρτογράφηση την παρουσίαζε ως κάτι μικρό πάνω κάτω στο μέγεθος της Λατινικής Αμερικής, το οποίο στην πράξη, δορυφορικά και φυσικά πραγματικά όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά καταντάει κουραστικά αναχρονιστικό και βαθιά Ευρωκεντρικό.
Τα πράγματα μέσω της απόδειξης από το διάστημα δεν είχαν καμία σχέση με το αποτύπωμα που χαρτογράφησε ο Φλαμανδός Χαρτογράφος Gerard Mercator πριν πέντε αιώνες και μέχρι τώρα που μιλάμε παρουσιάζουν το μέγεθος της Αφρικής τουλάχιστον κατά το 1/4 μικρότερο. Αν παρατηρήσει κανείς τους κλασικούς χάρτες, νομίζει και δυστυχώς πιστεύει, ότι η Γροιλανδία είναι σχεδόν μισή φορά μεγαλύτερη από την Αφρική, κάτι που δεν ισχύει, γιατί η Γροιλανδία χωράει πολλές φορές μέσα στην Μαύρη Ήπειρο και το πραγματικό της μέγεθος είναι όσο η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Τσαντ και ένα μικρό τμήμα από το Δυτικό Σουδάν, με αποτέλεσμα στην απόλυτη πραγματικότητα και στους απόλυτους αριθμούς, να είναι 14 φορές μεγαλύτερη από την Γροιλανδία…
Η Γη δεν είναι ακριβώς στρογγυλή αλλά τύπου οβάλ σαν αυγό(χωρίς όμως να είναι αυγό) και μεγαλώνει συνεχώς κατ’ αυτόν τον τρόπο, εξάλλου αυτό το έχει αποδείξει η Σοβιετική Επιστήμη και η Σοβιετική Σεισμολογία εδώ και δεκαετίες και με μεγάλη καθυστέρηση, αρχίζουν να το κατανοούν όλοι οι δυτικοί και κυρίως οι πλέον προοδευτικοί οι Αμερικανοί.
Αυτό το παραπάνω γεγονός, δημιουργεί στους χάρτες και στις εικονικές υδρόγειους, αυτό που όλοι έχουμε δει στα σχολεία και είναι μια ψευδαίσθηση αφού αποτυπώνει την αντίληψη για μια Ήπειρο μικρή και μάλιστα την τρίτη σε κατάταξη μετά την Ασία και την Αμερική. Στην πραγματικότητα η Αφρική είναι σίγουρα η μεγαλύτερη Ήπειρος του πλανήτη, μεγαλύτερη και από την Ασία όσο και από την όλη Αμερική. Μόνο στο Βορεινό της Κομμάτι από την Ανατολή μέχρι τη δύση χωράει όλη την Δυτική Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Κίνα μαζί.
Ενώ από το κέντρο μέχρι το νότο, την άλλη μισή Κίνα την Ινδία, την Αργεντινή και φυσικά τις Σκανδιναβικές χώρες της Ευρώπης να συμπληρώνουν την έκταση της Αφρικής…
Αν ο υπερσιβηρικός θεωρείται η μεγαλύτερη σιδηροδρομική κατασκευή, αυτή που ετοιμάζουν οι Κινέζοι από την Ανατολική στην Δυτική Αφρική έχει ακριβώς το ίδιο μέγεθος.
Στην πραγματικότητα όλα αυτά θα αποδειχθούν και θα αναδειχθούν μιας και αργά και σταθερά τα πιο προοδευτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα του Πλανήτη, σε ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα(δηλαδή στις ηγέτιδες δυνάμεις του πλανήτη), αρχίζουν να αντικαθιστούν το παλιό χαρτογραφημένο σύστημα που ουδέ μία σχέση έχει με την πραγματικότητα, με τον χάρτη του Gall Peters

Μετρήσεις και μεγέθη – Μερκατορική Χαρτογράφηση

Ηπειροι	Έκταση σε τετρ.χλμ	Ποσοστό εδάφους	Πληθυσμός	Ποσοστού πληθυσμού
Ασία	43,820,000	29,5%	4.641.055.000	59,5%
Αφρική	30,370,000	20,4%	1.340.598.000	17,2%
Βόρεια Αμερική	24,490,000	16,5%	592.072.000	7,6%
Νότια Αμερική	17,840,000	12,0%	430.760.000	5,5%
Ανταρκτική	13,720,000	9,2%	4.490	0%
Ευρώπη	10,180,000	6,8%	747.636.000	9,6%
Ωκεανία	8,600,000	5,9%	42.678.000	0,5%

Μετρήσεις και μεγέθη κατά μαθηματική Προσέγγιση σύμφωνα με τον χάρτη του Gall Peters 

Ηπειροι	Έκταση σε τετρ.χλμ	Ποσοστό εδάφους	Πληθυσμός	Ποσοστού πληθυσμού
Αφρική	44,880,000	29,8%	1.340.598.000	17,2%
Ασία	43,820,000	29,5%	4.641.055.000	59,5%
Βόρεια Αμερική	24,490,000	16,5%	592.072.000	7,6%
Νότια Αμερική	17,840,000	12,0%	430.760.000	5,5%
Ανταρκτική	13,720,000	9,2%	4.490	0%
Ευρώπη	10,180,000	6,8%	747.636.000	9,6%
Ωκεανία	8,600,000	5,9%	42.678.000	0,5%